Schody

Roberta

Przyszłam tutaj i usiadłam na schodach

Vanessa

Miała dziś świetny humorek. Schodziła na dół, aby zjeść sałatkę grecką w kawiarni. Tak dawno nie czuła w ustach ulubionego sera "Feta". Dlatego zbiegała po schodach czym prędzej. Nie miało znaczenia ile było stopni. Mogło być 15 lub 1500 dla niej nie było żadnej różnicy.

Roberta

Popatrzyłam na biegnącą dziewczynę - Cześć - powiedziałam do niej

Vanessa

Spróbuj się zatrzymać i się nie wywalić. Tym razem jakimś cudem udało jej się utrzymać ramionami i jej oczy nie musiały z bliska oglądać posadzki.
- Och, cześć-powiedziała. Nie bardzo wiedziała jak ma zareagować.

Roberta

Przepraszam za tą awanturę u ciebie w pokoju, poniosło mnie jak zobaczyłam tą lalkę, a potem jeszcze przyszło coś co stało w drzwiach - powiedziałam

Vanessa

- Nie no spoko - powiedziała opierając się o jedną ze ścian.
- Idziesz do kawiarni? Właśnie schodziłam, znaczy zbiegałam na śniadanie.

Roberta

Mogę iść - powiedziałam - Nie rozumiem tylko dlaczego w tej szkole są prawie same lalki - dodałam

Vanessa

Spojrzała na swoją czerwoną bluzkę i czarne rurki, narzuciła na siebie byle co, ale żeby tak od razu nazywać Ness lalką?
- Yyy, no wiesz może te dziewczyny po prostu dbają o siebie. Mia jest miła.

Roberta

Nie chodzi tylko o dziewczyny - powiedziałam - Po za tym nie chodzi mi o ciebie, ale nie wiem jak ta cała Mia może być miła - dodałam

Vanessa

- Och tak, to miło - nie lubiła gdy ktoś nazywał ją lalką. Jeszcze nie pokazała swojego charakterku. Niech to będzie niespodzianka.
- Czy do tej szkoły chodzą tylko 4 osoby? Bo nie widziałam innych uczniów...

Roberta

Ja też na razie nikogo nie widziałam - powiedziałam - A właśnie, nie przedstawiłam się, jestem Roberta Pardo

Lupita

przyszłam
- hejka - powiedziałam

Vanessa

-Nessa -odpowiedziała lekko się uśmiechając.
- Ojejciu, ktoś nowy! -uściskała Lupę, chociaż totalnie jej nie znała.

Lupita

- jestem lupita